|
چکیده خبر سیاستی: چارلز مور در اواسط دهه ۱۹۹۰ جهان را به «زباله‌دان بزرگ اقیانوس آرام» معرفی کرد. از آن زمان تا کنون، علاقه و حساسیت دانشمندان، مردم و سیاست‌گزاران نسبت به بقایای پلاستیک در محیط زیست افزایش یافته است. در طول چند دهه گذشته، دانشمندان شواهد قابل توجهی در مورد آلودگی گسترده بقایای پلاستیک پیدا کرده‌اند. این موضوع نه تنها یک چشم‌انداز زشت است که می‌تواند گردشگری و ماهیگیری محلی را مختل کند – بلکه بقایای پلاستیکی می‌توانند از طریق درهم آمیختن یا خورده شدن توسط یک موجود زنده، باعث آسیب رسیدن به آن موجود یا حتی از بین رفتن آن شوند. از این رو، سیاست‌گزاران تدابیری در این رابطه اتخاذ کرده‌اند که شامل: ممنوعیت استفاده از میکروپلاستیک‌ها در محصولات مراقبت شخصی علیرغم آنکه تاثیرات شیمیایی و زیست‌شناسی آن‌ها بر روی ارگانیسم‌های واحد هنوز به صورت کامل شناسایی نشده است، در حال حاضر در آمریکا، اتحادیه اروپا و استرالیا وضع شده است. سایر نمونه‌ها از چگونگی استفاده از علم برای اطلاع‌رسانی در مورد تغییر سیاستگزاری و کاهش آن عبارتند از: ممنوعیت قانونی یا مالیات بستن بر کیسه‌های پلاستیکی یکبار مصرف است. موارد دیگر جایگزین‌های ایمن‌تر وجود دارد که در دسترس هستند که از جمله آن‌ها می‌توان به الیاف‌های کاغذی مومی اشاره کرد که می‌توانند الیاف‌های پلاستیکی را که هر روز راه خود را به محیط زیست ما باز می‌کنند حذف نمایند. |
چارلز مور در اواسط دهه ۱۹۹۰ جهان را به «زباله‌دان بزرگ اقیانوس آرام»[۱] معرفی کرد. از آن زمان تا کنون، علاقه و حساسیت دانشمندان، مردم و سیاست‌گزاران نسبت به بقایای پلاستیک در محیط زیست افزایش یافته است. یک مقاله در این زمینه، شکاف پژوهشی در ارتباط با بقایای پلاستیک را شناسایی و بعضی از شواهد مرتبط با آلودگی، سرنوشت و اثرات این ماده را مورد بررسی قرار داد است. علاقمندی عمومی به مسائل و تأثیرات اقتصادی ضایعات پلاستیکی موجب افزایش فعالیت دانشمندان و سیاست‌گزاران شده است.
در طول چند دهه گذشته، دانشمندان شواهد قابل توجهی در مورد آلودگی گسترده بقایای پلاستیک پیدا کرده‌اند. این موضوع نه تنها یک چشم‌انداز زشت است که می‌تواند گردشگری و ماهیگیری محلی را مختل کند – بلکه بقایای پلاستیکی می‌توانند از طریق درهم آمیختن یا خورده شدن توسط یک موجود زنده، باعث آسیب رسیدن به آن موجود یا حتی از بین رفتن آن شوند. دانشمندان توانستند مقدار زیادی از بقایای چرخه پلاستیکی را اندازه‌گیری کنند و آلودگی را در هر اقیانوس به اثبات برسانند که به ممنوعیت تخلیه زباله‌ها در دریا منجر شد.
اثرات میکروپلاستیک و نانوپلاستیک‌ها کمتر واضح است و بنابراین بیشتر تحقیقات مربوط به آن هنوز در دوران ابتدایی خود است. اخیراً مطالعات پیرامون میکروبیدها در محصولات مراقبت شخصی و ذرات فیبری منسوجات، موجب نگرانی در میان عموم مردم شده است. ممنوعیت استفاده از میکروپلاستیک‌ها در محصولات مراقبت شخصی علیرغم آنکه تاثیرات شیمیایی و زیست‌شناسی آن‌ها بر روی ارگانیسم‌های واحد هنوز به صورت کامل شناسایی نشده است، در حال حاضر در آمریکا، اتحادیه اروپا و استرالیا وضع شده است.
سایر نمونه‌ها از چگونگی استفاده از علم برای اطلاع‌رسانی در مورد تغییر سیاستگزاری و کاهش آن عبارتند از: ممنوعیت قانونی یا مالیات بستن بر کیسه‌های پلاستیکی یکبار مصرف فروشگاه‌ها در بخش‌های شمال و جنوب آمریکا، آفریقا، اروپا، آسیا و استرالیا. در موارد دیگر جایگزین‌های ایمن‌تر وجود دارد که در دسترس هستند که از جمله آن‌ها می‌توان به الیاف‌های کاغذی مومی[۲] اشاره کرد که می‌توانند الیاف‌های پلاستیکی را که هر روز راه خود را به محیط زیست ما باز می‌کنند حذف نمایند. علاوه بر این، بهترین شیوه‌های مدیریت، حمایت از اقتصادهای چرخشی و کمپین‌های اطلاع رسانی عمومی در سراسر جهان است.
همانطور که دانش علمی جدید باعث سوالات جدید می‌شود، دانشمندان در حال تلاش جهت پر کردن شکاف‌های اطلاعاتی در مورد سرنوشت و اثرات بقایای پلاستیکی و مکانیسم‌هایی هستند که این فرایندها را پیش می‌برد. به طور موازی، سیاست‌گزاران می‌توانند به تحقق تغییرات مثبت از طریق رسیدگی به سوء مدیریت ادامه دهند و تغییر مکان‌های مثبت را پیش‌بینی کنند و مکان‌هایی که بحران در آنجا بیشتر است را تعیین کنند و تصمیم بگیرند که چه قوانینی در زمینه ممنوعیت محصول یا مدیریت ضایعات ممکن است مؤثر باشد.
[۱] زباله‌دان بزرگ اقیانوس آرام
[۲] waxed paper straws
منبع: ساینس دیلی
برگردان: زهرا سعیدی، کارشناس ارشد سیاستگزاری عمومی
انتشار مطلب، با ذکر نام سایت سیاستگزاری عمومی ایران، بلامانع است
