|
چکیده خبر سیاستی: سازگاری مبتنی بر اکوسیستم به طور گسترده، در حال تبدیل شدن به یک راه‌حل ممکن برای مقابله مثبت و مدیریت زیستی با تغییرات اقلیمی شناخته شده است. سازگاری مبتنی بر اکوسیستم، درواقع استفاده از تنوع زیستی و خدمات اکوسیستم به عنوان بخشی از سازگاری کلی جهت کمک به مردم و جوامع برای انطباق خود با تاثیرات منفی تغییرات اقلیمی در سطوح محلی، منطقه‌ای و جهانی است. سازگاری مبتنی بر اکوسیستم برای اجرای موفق دستاوردهای اجتماعی و محیطی پایدار ساخته شده است. ایجاد انعطاف‌پذیری جامعه در مواجهه با تغییرات اقلیمی باعث بهبود سلامت کل اکوسیستم می‌شود. سازگاری مبتنی بر اکوسیستم می‌تواند درآمد را افزایش دهد، سلامت و تولید غذای مطمئن را تسریع بخشد و در عین حال توسعه پایدار منابع محلی را تضمین کند. با این حال موفقیت سازگاری مبتنی بر اکوسیستم، تا حد زیادی بستگی به مشارکت جامعه محلی در روند برنامه ریزی و پیاده سازی دارد؛ اما علیرغم این محدودیت‌ها برنامه‌ای برای مقابله مثبت با تغییرات اقلیمی فراهم می‌کند؛ چرا که افزایش جوامع فقیر مصیبت‌زده و آسیب‌پذیر متأثر از اثرات تغییرات اقلیمی است. |
آیا راه حل برای تغییرات اقلیمی به از بین بردن فقر کمک می‌کند؟
واضح است که تغییرات اقلیمی و فقر، دو مسئله جداگانه هستند که بر تمام جهان تأثیر می گذارد، اما آیا حل یکی از این مشکل‌ها می‌تواند به حل یا برطرف شدن دیگری کمک کند؟ سازگاری مبتنی بر اکوسیستم[۱] به طور گسترده، در حال تبدیل شدن به یک راه‌حل ممکن برای مقابله مثبت و مدیریت زیستی با تغییرات اقلیمی شناخته شده است. سازگاری مبتنی بر اکوسیستم، درواقع استفاده از تنوع زیستی و خدمات اکوسیستم به عنوان بخشی از سازگاری کلی جهت کمک به مردم و جوامع برای انطباق خود با تاثیرات منفی تغییرات اقلیمی در سطوح محلی، منطقه‌ای و جهانی است. سازگاری مبتنی بر اکوسیستم، در صورتی مؤثر واقع می‌شود که مزایای اجتماعی پایدار برای جامعه محلی همراه با اقداماتی برای سازگاری تغییرات اقلیمی وجود داشته باشد.
این ایده ارتباط و همبستگی میان بسیاری از جنبه‌های مختلف زندگی از جمله اکولوژیکی، اجتماعی / فرهنگی، اقتصادی و نهادی را در بطن خود دارد. سازگاری مبتنی بر اکوسیستم برای اجرای موفق دستاوردهای اجتماعی و محیطی پایدار ساخته شده است. ایجاد انعطاف‌پذیری جامعه در مواجهه با تغییرات اقلیمی باعث بهبود سلامت کل اکوسیستم می‌شود. سازگاری مبتنی بر اکوسیستم می‌تواند درآمد را افزایش دهد، سلامت و تولید غذای مطمئن را تسریع بخشد و در عین حال توسعه پایدار منابع محلی را تضمین کند. مونانگ و اندروز نمونه‌هایی از موفقیت این برنامه را نشان می‌دهند. در توگو، در آفریقا، سازگاری مبتنی بر محیط زیست، به احیای ذخایر آب، و همچنین تولید غلات و سبزیجات در منطقهی ساوانا کمک کرد و در این راه از کمک جوانان و زنان منتفع شد. جز فوق‌العاده و بنیادی این برنامه، همکاری بین سازمان‌های غیر دولتی و جامعه مدنی (سازمان‌های غیردولتی و سازمان‌های جامعه مدنی) و جامعه محلی است. این امر منجر به بهبود دسترسی به آب، مجموعه‌ای از مزایای اجتماعی و یک جامعه آموزش دیده شد که قادر است نقش فعالی در تلاش‌های انعطاف‌پذیری آینده ایفا کند.
با این حال، مشکلاتی هم وجود دارد. موفقیت سازگاری مبتنی بر اکوسیستم، تا حد زیادی بستگی به مشارکت جامعه محلی در روند برنامه ریزی و پیاده سازی دارد، در حالیکه شرایط کلی سیاسی و منازعات بر سر استفاده از زمین نیز در نظر گرفته شدند. همچنین، مفهوم سازگاری مبتنی بر اکوسیستم نسبتاً جدید است و باید به طور کامل توسط مردم قابل درک باشد و جهت توسعه بیشتر مستلزم ارائه شواهد بیشتر در مورد موفقیت این برنامه است.
اگرچه این برنامه دارای محدودیت‌ها و موانع خود است، اما برنامه‌ای برای مقابله مثبت با تغییرات اقلیمی فراهم می‌کند؛ چرا که افزایش جوامع فقیر مصیبت‌زده و آسیب‌پذیر متأثر از اثرات تغییرات اقلیمی است.
منبع: ساینس دیلی
برگردان: زهرا سعیدی، کارشناس ارشد سیاستگزاری عمومی
بازنشر این مطلب، تنها با ذکر منبع “سیاستگزاری عمومی ایران” بلامانع است.
[۱] Ecosystem-Based Adaptation
