| چکیده خبر سیاستی: افراد صدمه دیده در طول مراقبت خود و یا قبل از آن اغلب با پلیس و سایر عوامل اجرای قانون تعامل دارند، به خصوص هنگامی که صدمات آنها ناشی از خشونت یا تصادفات وسایل نقلیه بزرگ باشد. با این حال، هیچ دستورالعمل حرفه‌ای در پزشکی یا پرستاری تروما وجود ندارد که زمان و نحوه ارتباط پلیس با بیماران صدمه دیده را ضابطه‌مند کند. در یک پژوهش جدید از دانشگاه پنسیلوانیا، گروهی از محققان موقعیت‌های کلیدی مداخله را مشخص کرده‌اند که در آن بیماران تداخل مراقبت بهداشتی و فعالیت‌های اجرای قانون را تصور کردند: در صحنه صدمه؛ در حمل به بیمارستان؛ در هنگام مراقبت اورژانسی؛ و در طول بستری شدن و توانبخشی بعضی از بیماران در این پژوهش احساس کردند که پلیس با ارائه تضمین در صحنه صدمه، فراهم نمودن حمایت عاطفی و تسریع در حمل به بیمارستان به نفع آنها عمل می‌کند. بعضی دیگر سوالات پلیس در بخش اورژانس یا بخش بستری بیمارستان را با حالت توام با استرس، بی‌احترامی یا مغایر با نیازهای پزشکی خود تجربه کردند. ژاکوبی گفت: «این یافته‌ها نشان می‌دهد که تداخلات بین فعالیت‌های اجرای قانون و مراقبت تروما متنوع است، اما امکان تاثیرگذاری بر پیامدها، تغییر اعتماد به سیستم مراقبت بهداشتی را دارد و بر تغییر تفاوت‌های نژادی در رفع صدمه موثر است». |
افراد صدمه دیده در طول مراقبت خود و یا قبل از آن اغلب با پلیس و سایر عوامل اجرای قانون تعامل دارند، به خصوص هنگامی که صدمات آنها ناشی از خشونت یا تصادفات وسایل نقلیه بزرگ باشد. با این حال، هیچ دستورالعمل حرفه‌ای[۱] در پزشکی یا پرستاری تروما وجود ندارد که زمان و نحوه ارتباط پلیس با بیماران صدمه دیده را ضابطه‌مند کند.
در یک پژوهش جدید از دانشگاه پنسیلوانیا، گروهی از محققان موقعیت‌های کلیدی مداخله را مشخص کرده‌اند که در آن بیماران تداخل مراقبت بهداشتی و فعالیت‌های اجرای قانون را تصور کردند: در صحنه صدمه؛ در حمل به بیمارستان؛ در هنگام مراقبت اورژانسی؛ و در طول بستری شدن و توانبخشی.
این پژوهش توسط سارا اف. ژاکوبی، پزشک متخصص، دوره عالی بهداشت عمومی، پرستاری، استاديار گروه بهداشت خانواده و جامعه دانشکده پرستاری دانشگاه پنسیلوانیا و الینور جی.کافمن، پزشک، اختلال سیکل اوره، استاد علوم برنامه‌های بهداشت و درمان و مرکز پزشکی ویل کرنل انجام شد. پژوهش بررسی کرد که چگونه بیماران، که به صورت سیاه پوست یا آفریقایی آمریکایی مشخص می‌شوند، تعاملات خود با اجرای قانون در یک مرکز تروما در فیلادلفیا را چگونه می‌بینند.
بعضی از بیماران در این پژوهش احساس کردند که پلیس با ارائه تضمین در صحنه صدمه، فراهم نمودن حمایت عاطفی و تسریع در حمل به بیمارستان به نفع آنها عمل می‌کند. بعضی دیگر سوالات پلیس در بخش اورژانس یا بخش بستری بیمارستان را با حالت توام با استرس، بی‌احترامی یا مغایر با نیازهای پزشکی خود تجربه کردند.
ژاکوبی گفت: «این یافته‌ها نشان می‌دهد که تداخلات[۲] بین فعالیت‌های اجرای قانون و مراقبت تروما متنوع است، اما امکان تاثیرگذاری بر پیامدها، تغییر اعتماد به سیستم مراقبت بهداشتی را دارد و بر تغییر تفاوت‌های نژادی در رفع صدمه موثر است».
کافمن گفت: «با تامل در مورد چشم انداز بیماران در این پژوهش، موسسات مراقبت بهداشتی فرصت (و نه تعهد) دارند که سیاست‌هایی را در مورد مکان، زمان و نحوه تعامل پلیس با بیماران تدوین کنند به نحوی که سلامت بیمار در اولویت باشد».
[۱] professional guidelines
[۲] intersections
منبع: ساینس دیلی
بازنشر این مطلب، تنها با ذکر منبع “سیاستگزاری عمومی ایران” بلامانع است.
