آیا افزایش حداقل دستمزد، باعث بهبود وضعیت سلامت میشود؟
این خبر کوتاه که به مطالعه و تحقیق فردی به نام اتو لنهارت بازمیگردد، به بررسی پیامدهای بهداشتی حداقل دستمزد بر موضوع سلامت پرداخته است. اتولنهات در رابطه با این مطالعه و نتایج آن میگوید: من برای تحقیق از دادههای بررسی پنل خانگی بریتانیا استفاده کردم و در سال سوم دکتری در دانشگاه اموری طی سالهای ۲۰۱۱-۲۰۱۶ کار بر روی این پروژه را آغاز نمودم. در حالی که بعد از تکمیل اولین مقاله با تحقیقات بر روی رابطه بین درآمد و سلامت، آشنا میشدم به بررسی اینکه آیا ارتباطی علیتی بین درآمد و سلامت وجود دارد یا نه، شروع به خواندن مقالات روزنامه در مورد معرفی اولین حداقل دستمزد در کشورم آلمان در ۱ ژانویه، ۲۰۱۵ نمودم و کنجکاو شدم بدانم که آیا کار قبلی در ارتباط حداقل دستمزد و سلامت وجود داشته است نه. بر اساس انتظارم، یک رابطه مثبت بین حداقل دستمزد و سلامت وجود دارد و انتظار داشتم مقالات قبلی به شواهدی در این رابطه دست یافته باشند. در حالی که نه تنها یک یا چند مقاله منتشر شده در رابطه با اثر حداقل دستمزد در تصادفات و چاقی پیدا کردم، بلکه وبلاگی تحت عنوان “افزایش حداقل دستمزد میتواند باعث بهبود بهداشت عمومی شود”، توسط پروفسور جی. پاول لی (دیویس)، که به صورت آنلاین به عنوان بخشی از موسسه سیاستهای اقتصادی بود دسترسی پیدا کردم. پست وبلاگ نشان میداد که حداقل دستمزد میتواند پیامدهای بهداشتی، مطابق با انتظارات من را تحت تاثیر قرار دهد. از آن به بعد، شروع به کار بر روی این پروژه کردم. در حالی که بسیاری از کشورها، از جمله ایالات متحده، حداقل دستمزد برای بسیاری از دههها داشتهاند، متوجه شدم که انگلستان حداقل دستمزد ملی خود را در سال ۱۹۹۹ معرفی کرده است. پس از انجام تجزیه و تحلیل پیشینه معرفی، تصمیم گرفتم به بررسی اینکه آیا معرفی این سیاست در انگلستان نتایج سلامت کارگران آسیب دیده را تحت تاثیر قرار داده است یا نه، بپردازم.
به طور کلی، یافتهها، انتظار کلی من که افزایش حداقل دستمزد به طور بالقوه میتواند به بهبود سلامت برای بخشهایی از جمعیت منجر شود را تایید کرد. یکی از بزرگترین شگفتیها این بود که همزمان با شروع پروژه من، تحقیقاتی در این زمینه در ۲۰۱۴ آغاز شد و ارتباط بین حداقل دستمزد و سلامت مانند سلامت جسمی، سلامت روانی و سلامت نوزاد را مورد بررسی قرار داد. این مطالعه نشان داد افزایش حداقل دستمزد میتواند نتایج درمانی را از طریق اثرگذاری بر رفتارها و کارکردهای سلامت مردم تحت تاثیر قرار دهد. من به این نتیجه رسیدم:
- کمتر احتمال دارد افراد سیگار بکشند و بیشتر احتمال دارد به عضویت در یک باشگاه ورزشی درآیند، که میتواند نشان دهنده افزایش فعالیت بدنی باشد.
- یکی دیگر از کانالهای بالقوه، اثر حداقل دستمزد در سطح تنش یا استرس مالی که افراد با آن مواجه هستند است.
- همچنین مشخص شد که کارگران که از حداقل دستمزد، بهره میبرند، کمتر احتمال دارد که در مورد وضعیت مالی و افزایش هزینههای خود در فعالیتهای اوقات فراغت، مانند تعطیلات نگران شوند.
- شواهد اولیه در ادبیات پزشکی نشان داده است که استرس با تعدادی از عوارض جانبی سلامت مرتبط است.
حداقل دستمزد، قطعاً میتواند نتایج سلامتی کارگران با حقوق پایین را تحت تأثیر قرار دهد.
نتیجه اصلی این پژوهش این است که حداقل دستمزد میتواند قطعا نتایج سلامتی کارگران با حقوق پایین را تحت تأثیر قرار دهد. بنابراین، تحقیقات نشان میدهد که ارزیابیهای آینده سیاستگزاریهای حداقل دستمزد نیز باید هر گونه عوارض بالقوه سلامت را در نظر بگیرد. گام بعدی تست این آزمون است که آیا اثرات بهداشتی مشابه در کشورهای دیگر مانند ایالات متحده نیز قابل مطالعه هست یا نه! در حالی که چند مطالعه اخیر ارتباط بین حداقل دستمزد و سلامت در ایالات متحده را بررسی کرده، شواهد متغیر است. این امر می تواند برای آزمون جالب باشد که اگر حداقل دستمزد به یک سطح آستانه خاص برسد، آیا اثرات بهداشتی حداقل دستمزد، کوچکتر و یا حتی ناپدید می شود؟ گذشته از این موارد، این امر میتواند برای یادگیری بیشتر در مورد مسیرهایی که افزایش حداقل دستمزد و سلامت را را به هم مرتبط میکند، جالب باشد.
بنابراین یافتههای من در این مطالعه نشان میدهد که یک مکانیسم وجود ندارد، اما به طور بالقوه ترکیبی از چند کانال مختلف وجود دارد.
من اعتقاد دارم که مسیرهایی وجود دارد که تا کنون مورد بررسی قرار نگرفته است. من میخواهم که این یافته از این مطالعه به ایجاد آگاهی از این واقعیت منجر شود که حداقل دستمزد، نه تنها میتواند بر بهبود شرایط مالی کارگران تأثیر بگذارد، بلکه نتایج سلامت آنها را نیز تحت تاثیر قرار دهد. این کار باید توسط سیاستگزاران در نظر گرفته شود تا در مورد هزینهها و مزایای تغییرات بالقوه به حداقل دستمزد به بحث و تحقیق بپردازند.
اتو لنهارت
برگردان: زهرا سعیدی، کارشناس ارشد سیاستگزاری عمومی
بازنشر این مطلب، تنها با ذکر منبع “سیاستگزاری عمومی ایران” بلامانع است.