|
چکیده خبر سیاستی: آیا آمریکا می‌تواند یک گذار و انتقال سریع، قابل اعتماد و کم هزینه به سیستم انرژی که تقریبا به طور انحصاری بر قدرت باد، قدرت خورشیدی و هیدروالکتریکی متکی است، داشته باشد؟ یک مطالعه جدید در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم پی نس، این واقعیت را پیچیده توصیف می‌کند. با این حال، این تحقیق نشان می‌دهد ایالات متحده می‌تواند با کمترین هزینه، بر قدرت خورشیدی، باد و قدرت هیدروالکتریکی تکیه کند. محققان این گزارش، در نشریه پی نس می‌نویسند: “یک توصیه سیاستگزاری این است که سیاستگزاران گزینه‌های سیاستی را انتخاب کنند که مانع پیشرفت این فناوری نشود و در مسیر حرکت به یک سیستم انرژی کربن مقرون به صرفه مانعی ایجاد نکند.” بر این اساس، آنها بسیاری از چالش‌های فنی را برای حرکت به سوی یک سیستم انرژی ساخته شده صرفا بر روی انرژی باد، انرژی خورشیدی و برق آبی نشان می‌دهند. آمحققان همچنین برای استقرار فن آوری‌های جدید و نوآوری، مانند ذخیره انرژی پیشرفته و سیستم‌های کنترل جدید، استدلال می‌کنند.
|
آیا آمریکا می‌تواند یک گذار و انتقال سریع، قابل اعتماد و کم هزینه به سیستم انرژی که تقریبا به طور انحصاری بر قدرت باد، قدرت خورشیدی و هیدروالکتریکی متکی است، داشته باشد؟ در حالی که هیجان برای این بینش رو به رشد است، یک مطالعه جدید در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم پی نس[۱] توسط ۲۱ نفر از کارشناسان انرژی کشور، از جمله دیوید جی ویکتور و جورج آر. تینان از دانشگاه سن دیه گو کالیفرنیا، واقعیت را پیچیده توصیف می‌کند. محققان معتقدند که دستیابی به کربن صفر خالص، مستلزم ترکیب مجموعه گسترده‌تر از منابع و رویکردهای انرژی است.
مقاله منتشر شده توسط پی نس در ۱۹ ژوئن ۲۰۱۷ توسط کریستوفر کلاک، تجزیه و تحلیل دقیقی را در رابطه با نقشه راه تحقیق ۲۰۱۵ فراهم می‌کند که نشان می‌دهد می‌دهد ایالات متحده می‌تواند با کمترین هزینه، بر قدرت خورشیدی، باد و قدرت هیدروالکتریکی تکیه کند. محققان معتقدند که نتایج حاصل از این مقاله در سال ۲۰۱۵ با تحلیل کافی و واقع گرایانه پشتیبانی نمی‌شود و راهنمای قابل اطمینانی برای اینکه آیا و در چه حد چنین تغییراتی ممکن است به دست آید، ارائه نمی‌کند.
ویکتور، متخصص انرژی در مدرسه سیاست و استراتژی جهانی دانشگاه سن دیه گو، اظهار داشت:
“قدرت باد، انرژی خورشیدی و هیدروالکتریکی می‌تواند و می‌خواهد بخش مهمی از هر حرکتی برای کاهش انرژی سیستم ما باشد و بنابراین با تغییرات آب و هوایی مبارزه کند، اما با توجه به چالش‌های فنی امروز و واقعیت های زیربنایی، انرژی تجدید پذیر تنها راه حل نخواهد بود.”
ویکتور و همکارش، تینان، که معاون دانشکده مهندسی سن دیه گو جاکوبس است، در پروژه ابتکاری مسیریابی دی اکسید کربن (که همکاری جهانی از تیم های تحقیقاتی انرژی است که راه های عملی را برای عمیق کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در کشورهای خود طراحی کرده‌اند) در دانشگاه سن دیه گو همکاری می‌کنند. این پروژه برای مقابله با چالش‌های سیاستگزاری و فناوری مرتبط با آن راه اندازی شده که باید برای رسیدن به انتشار کربن صفر خالص جهانی مورد توجه قرار گیرد.
تینان، استاد گروه مهندسی مکانیک و هوافضا در مدرسه جاکوبس و عضو مرکز تحقیقات انرژی دانشگاه سن دیگو، می‌گوید: “ما نیاز به مجموعه گسترده‌ای از فن آوری‌های انرژی پاک به منظور دستیابی به گذار و یا انتقالی مقرون به صرفه، به یک سیستم انرژی انتشار کم کربن داریم.”
کار جدید به تعدادی از تجزیه و تحلیل‌ها، متاآنالیز و ارزیابی‌ها، از جمله آنهایی که توسط گروه بین دولتی تغییرات آب و هوایی، اداره ملی اقیانوسی و جوی، آزمایشگاه ملی انرژی تجدید پذیر و آژانس بین المللی انرژی انجام شده است، اشاره دارد و نتیجه گیری کرده است که استقرار مجموعه متفاوتی از فناوری‌های انرژی پاک، گذار به یک سیستم انتشار انرژی کم کربن و ارزان‌تر از مسیرهای دیگر را امکان‌پذیر می‌سازد.
نویسندگان این مقاله در نشریه پی نس می‌نویسند: “یک توصیه سیاستگزاری این است که سیاست گزاران گزینه‌های سیاستی را انتخاب کنند که مانع پیشرفت این فناوری نشود و در مسیر حرکت به یک سیستم انرژی کربن مقرون به صرفه مانعی ایجاد نکند.”
این موضوع به ویژه به موقع است؛ چرا که پیشنهادات برای تغییر سریع به تمام یا تقریبا تمام انرژی‌های تجدید پذیر، توجه بیشتری را از سیاستگزاران، سیاستمداران و عموم مردم به دست می‌آورند.
تینان می‌گوید: “کاهش میزان انتشار کربن به میزان ۸۰ درصد، دشوار خواهد بود، و کربن زدایی بیش از ۸۰ درصد نیز بیش از حد چالش برانگیز خواهد بود. به همین دلیل مهم است که در مسیر راه رسیدن به این هدف قرار گیرد.”
ویکتور می گوید وقتی در مورد کاهش میزان کربن در جو زمین صحبت می‌کنیم، تشخیص‌های بیشتری وجود دارد که تنوع رویکرد ها نه تنها هوشمندانه، بلکه ضروری هستند. نویسندگان می‌گویند این نوع نمونه‌های انرژی گسترده احتمالا شامل انرژی بیولوژیکی، باد، انرژی خورشیدی، برق آبی، انرژی هسته‌ای و کربن است.
تینان می‌گوید: “ما بر کمک به دولت‌ها، شرکتها، جوامع برای متوقف کردن انتشار گازهای گرم کننده با دادن تکنولوژی بسیار واقعی با وجود محدودیت‌های سیاسی و اقتصادی متمرکز هستیم. برای سیاستگزاران و مردم مهم است که درک کنیم قبل از این که فرصتی واقع بینانه برای دستیابی به کاهش قابل قبول انتشار گازهای گلخانه ای مورد نیاز و موثر داشته باشیم، پیشرفت چشمگیری داشته‌ایم.”
برای مطالعه پی نس، نویسندگان بسیاری از چالش‌های فنی را برای حرکت به سوی یک سیستم انرژی ساخته شده صرفا بر روی انرژی باد، انرژی خورشیدی و برق آبی نشان می‌دهند. نویسندگان همچنین برای استقرار فن آوری‌های جدید و نوآوری، مانند ذخیره انرژی پیشرفته و سیستم‌های کنترل جدید، استدلال می‌کنند. آنها می‌گویند، از این طریق نقش بسیار بیشتری برای انرژی‌های تجدید پذیر ممکن است امکان پذیر باشد.
ویکتور می‌گوید: در نهایت ما در حال بررسی جهت رسیدن به صفر هستیم – انتشار کربن جهانی به سطوحی که با تغییرات آب و هوایی مبارزه کند. این امر باعث کاهش کربن در دنیای واقعی می‌شود، کاهش انتشار جهانی در مقیاس و در عین حال تامین نیازهای انرژی یک جمعیت رو به رشد جهانی.”
دانیل کین و آنتونی کینگ
منبع: ساینس دیلی
برگردان: زهرا سعیدی کارشناس ارشد سیاستگزاری عمومی
انتشار مطلب، تنها با ذکر سایت سیاستگزاری عمومی ایران بلامانع است.
