| چکیده خبر سیاستی: طبق تحقیقات جدید دانشگاه ایندیانا، با توجه به تحقیقات جدید، زندگی در نزدیکی رستوران‌ها و سوپرمارکت‌های فست‌فود تأثیر کمی بر شاخص توده بدنی فرد دارد. محققان، از جمله کودی وینگ، از دانشکده امور عمومی و محیط زیست ایندیانا، از نتایج بزرگترین مطالعات ملی که ارتباط بین محیط‌های مسکونی و شاخص توده بدنی افراد را انجام داده، استفاده کردند. فست فود به طور کلی برای شما خوب نیست، اما نتایج ما نشان می‌دهد ممانعت از افتتاح یک رستوران فست‌فود یا پرداخت یارانه سوپرمارکت محلی، کمک کمی به کاهش چاقی خواهد کرد. بر این اساس یک تیم تحقیقاتی یافته‌های خود را بر پایه داده‌های جامع که از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۴ به اجرا در آمد و شامل ۱.۷ میلیون فرد بالغ در ۳۸۲ منطقه شهری می‌شد، قرار داد. محققان توانستند تعیین کنند چگونه شاخص توده بدنی افراد افراد بالغ تغییر کرده است و آن را با مکان‌های فست فود و سوپر مارکت‌هایی تارگت و والمارت تطبیق دهند. محققان شاخص توده بدنی افراد را با استفاده از اندازه‌گیری قد و وزن افراد بالغ هنگام دیدار با پزشک، پرستار یا سایر ارائه دهنده‌گان خدمات مرتبط، انجام دادند. آنها تعدادی از رستوران‌ها، سوپر مارکت‌ها و دیگر فروشگاه‌های مواد غذایی را در فاصله یک مایل و سه مایلی از محل اقامت افراد اضافه کردند. با استفاده از این اطلاعات، محققان توانستند تغییرات شاخص توده بدنی افراد را پیگیری کنند، حتی زمانی که یک فرد از یک منطقه به منطقه دیگر می‌رفت یا زمانی که یک فست فود باز یا بسته می‌شد. |
طبق تحقیقات جدید دانشگاه ایندیانا، با توجه به تحقیقات جدید، زندگی در نزدیکی رستوران‌ها و سوپرمارکت‌های فست‌فود تأثیر کمی بر شاخص توده بدنی فرد دارد. محققان، از جمله کودی وینگ، از دانشکده امور عمومی و محیط زیست ایندیانا، از نتایج بزرگترین مطالعات ملی که ارتباط بین محیط‌های مسکونی و شاخص توده بدنی افراد را انجام داده، استفاده کردند.
“فست فود به طور کلی برای شما خوب نیست، اما نتایج ما نشان می‌دهد ممانعت از افتتاح یک رستوران فست‌فود یا پرداخت یارانه سوپرمارکت محلی، کمک کمی به کاهش چاقی خواهد کرد.
یافته‌های کلیدی و پیامدهای سیاستی:
تغییرات در دسترسی رستورانهای فست‌فود و سوپرمارکت‌های مجاور یک فرد با کاهش شاخص توده بدنی افراد همراه نیست.
شواهدی وجود ندارد که روابط بین شاخص توده بدنی و مواد غذایی در محله‌هایی که سطح فقر در آنجا بالا است، متفاوت است.
سیاست‌های عمومی که برای کاهش تعداد رستورانهای فست فود و افزایش تعداد سوپرمارکت‌ها طراحی شده‌اند بعید است چاقی را کاهش دهند، اگر چه چنین سیاست‌هایی ممکن است دسترسی مردم به غذاهای سالمتر را آسان‌تر کند.
بر این اساس تیم تحقیقاتی یافته‌های خود را بر پایه داده‌های جامع که از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۴ به اجرا در آمد و شامل ۱.۷ میلیون فرد بالغ در ۳۸۲ منطقه شهری می‌شد، قرار داد. محققان توانستند تعیین کنند چگونه شاخص توده بدنی افراد افراد بالغ تغییر کرده است و آن را با مکان‌های فست فود و سوپر مارکت‌هایی تارگت و والمارت[۱] تطبیق دهند.
محققان شاخص توده بدنی افراد را با استفاده از اندازه‌گیری قد و وزن افراد بالغ هنگام دیدار با پزشک، پرستار یا سایر ارائه دهنده‌گان خدمات مرتبط، انجام دادند. آنها تعدادی از رستوران‌ها، سوپر مارکت‌ها و دیگر فروشگاه‌های مواد غذایی را در فاصله یک مایل و سه مایلی از محل اقامت افراد اضافه کردند. با استفاده از این اطلاعات، محققان توانستند تغییرات شاخص توده بدنی افراد را پیگیری کنند، حتی زمانی که یک فرد از یک منطقه به منطقه دیگر می‌رفت یا زمانی که یک فست فود باز یا بسته می‌شد.
تحقیقات قبلی در مورد این موضوع براساس عکس‌های لحظه به لحظه – که به عنوان اطلاعات مقطعی شناخته می‌شود – قرار داشت و به ارتباط بین دسترسی مواد غذایی و شاخص توده بدنی افراد اشاره دارد.
وینگ گفت: “ما نمی‌توانیم شواهدی را برای حمایت از سیاستها بر اساس این ارتباط پیش‌بینی شده پیدا کنیم. استراتژی‌هایی مانند ابتکارات تأمین مالی غذای سالم[۲] که در برخی از شهرها دنبال می‌شود، می‌تواند منافعی داشته باشد و به عنوان مثال باعث کاهش میزان اشباع منابع غذایی ناسالم در محله‌های فقیرنشین شود؛ اما این سیاستها به تنهایی نمی‌تواند منجر شاخص توده بدنی سالمتر نمی‌شوند.”
[۱] Target and Walmart
[۲] healthy food financing initiatives
منبع: ساینس دیلی
برگردان: زهرا سعیدی، کارشناس ارشد سیاست‌گزاری عمومی
انتشار مطلب، با ذکر نام سایت سیاست‌گزاری عمومی ایران، بلامانع است.
