| چکیده خبر سیاستی: کشاورزان در چین می‌توانند زمین‌های خود را برای منافع اقتصادی و همچنین محیط زیست مدیریت کنند گسترش تک‌کشتی خدمات ارزشمندی از زمین مانند کنترل سیل، تصفیه آب و تثبیت آب و هوا را تهدید می‌کند. یک رویکرد جدید برای محافظت از این مزایا پیشنهاد شده است که بهبود تنوع زیستی و معیشت انسان در مناطق روستایی در سراسر جهان را به دنبال دارد. مطالعات موردی اخیر توسط محققان دانشگاه استنفورد، دانشگاه مک گیل و آکادمی علوم چینی نشانه‌های امیدوار کننده از این رویکرد را به نشان می‌دهد – کشاورزانی که نگرانی‌های زیست محیطی را مورد توجه قرار داده‌اند، درآمد خود را دو برابر کرده‌اند و وابستگی به یک محصول واحد را کاهش داده و همچنین از مزایای زیست محیطی زمین بهره‌مند شده‌اند. گروه محقق معتقد است که این رویکرد می‌تواند به کشاورزان کمک کند تا از محیط زیست و معیشت‌شان محافظت کنند. گرچن دیلی، مدیر عامل دانشکده پروژه سرمایه طبیعی استانفورد، گفت: “مزارع تک‌کشتی قرن بیستم، تولیدات کشاورزی را به میزان قابل توجهی افزایش دادند، اما با قیمت بسیار زیاد. “تفکر متعارف می‌گوید که شیوه تک‌کشت فقط راهی برای تغذیه جهان است، اما امروزه تجدیدنظر زیادی وجود دارد؛ چرا که میلیاردها نفر در معرض خطر بالای سیل، آلودگی آب، خطر آب و هوا و سایر آسیب‌های جدی قرار دارند. |
کشاورزان در چین می‌توانند زمین‌های خود را برای منافع اقتصادی و همچنین محیط زیست مدیریت کنند
گسترش تک‌کشتی خدمات ارزشمندی از زمین مانند کنترل سیل، تصفیه آب و تثبیت آب و هوا را تهدید می‌کند. یک رویکرد جدید برای محافظت از این مزایا پیشنهاد شده است که بهبود تنوع زیستی و معیشت انسان در مناطق روستایی در سراسر جهان را به دنبال دارد.
داستان کامل
استراتژی جدیدی که در چین برداشته شده است، بر این باور است که کشاورزان می‌توانند بیش از محصولات کشاورزی برداشت کنند. ایده این است که زمین‌های مدیریتی متنوع و کشاورزی می‌توانند کنترل سیل، تصفیه آب و تثبیت آب و هوا را در میان سایر خدمات ارزشمند ارائه دهد.
مطالعات موردی اخیر توسط محققان دانشگاه استنفورد، دانشگاه مک گیل و آکادمی علوم چینی نشانه‌های امیدوار کننده از این رویکرد را به نشان می‌دهد – کشاورزانی که نگرانی‌های زیست محیطی را مورد توجه قرار داده‌اند، درآمد خود را دو برابر کرده‌اند و وابستگی به یک محصول واحد را کاهش داده و همچنین از مزایای زیست محیطی زمین بهره‌مند شده‌اند. گروه محقق معتقد است که این رویکرد می‌تواند به کشاورزان کمک کند تا از محیط زیست و معیشت‌شان محافظت کنند.
گرچن دیلی، مدیر عامل دانشکده پروژه سرمایه طبیعی استانفورد، گفت: “مزارع تک‌کشتی قرن بیستم، تولیدات کشاورزی را به میزان قابل توجهی افزایش دادند، اما با قیمت بسیار زیاد.
“تفکر متعارف می‌گوید که شیوه تک‌کشت فقط راهی برای تغذیه جهان است، اما امروزه تجدیدنظر زیادی وجود دارد؛ چرا که میلیاردها نفر در معرض خطر بالای سیل، آلودگی آب، خطر آب و هوا و سایر آسیب‌های جدی قرار دارند.
تست جزیره
محققان در همکاری با مقامات دولتی، بررسی کردند که چگونه رویکرد پیشنهادی خود، به نام “استراتژی توسعه اکولوژیکی” می‌تواند در جزیره هاینان، یک منطقه روستایی، گرمسیری که در آن گسترش مزارع لاستیک[۱] یا کائوچو سبب از دست رفتن گسترده جنگل‌های طبیعی و منافع حیاتی آن مانند حفظ خاک و کاهش سیلاب شده، کار کند. گرچه اقتصاد به دلیل کشتزارها و مزارع رشد کرد، اما عملیات تک‌کشتی شدید باعث افزایش رواناب رسوب شد و مواد شیمیایی کشاورزی را به آبهای سطحی منتقل کرد. در نتیجه توریسم و گردشگری جنگلی ناپدید شد و منجربه از بین رفتن درختان و سیلاب شدیدتر شد.
محققان به استفاده از زمین و پوشش زمین در جزیره هاینان بیش از ۱۹ سال رشد ثابت مزارع لاستیکی پرداختند. با توجه به اطلاعات به دست آمده از داده‌های جمع‌آوری شده از خانوارها، این تیم از نرم افزار مدل‌سازی Natural Capital Project’s InVEST برای درک چگونگی تغییرات در مدیریت استفاده از زمین به عنوان نتایج مختلف در جنگل طبیعی و یا رونق اقتصادی استفاده کرد. این مدل‌ها در کنار اطلاعات زمینی تاریخی تقریباً دو دهه، به پژوهشگران کمک کرد تا بدانند اگر زمین برای کاشت‌های لاستیکی هرگز توسعه نیافته بود یا اگر کشت و زرع به طور متفاوت مدیریت شده بود، چه اتفاقی ممکن بود رخ دهد.
به طور خاص، محققان به یک تغییر مدیریت زمین به صورت کلیدی نگاه کردند: تکنیکی به نام کشت مخلوط که شامل کشت سایر گیاهان با ارزش در کنار یک محصول اصلی می‌باشد. آنها دریافتند که کشاورزان لاستیکی که این کار را انجام دادند، سطوح تولید مشابهی را به عنوان گیاهان تک‌کشت در نظر گرفتند، در حالی که به طور قابل توجهی باعث افزایش مقدار خاک، کاهش سیل و حفظ مواد مغذی شد. شاید به طور قابل توجهی، کشاورزان که این رویکرد را مدنظر گرفته بودند، درآمد خود را به دلیل درآمد حاصل از محصولات اضافی دو برابر کردند. کشاورزان با تنوع بخشیدن به زمین خود، خود را در برابر خطر یک برداشت محصول زراعی، یا از دست دادن ارزش بازار و آسیب پذیری‌های کلیدی سیستم تک‌کشتی، بیمه کردند.
برنامه‌های گسترده‌تر
استراتژی توسعه بوم شناسی چین بر سرمایهگذاریهای هدفمند در طبیعت متمرکز است. شناسایی مکان هایی مانند هاینان که تصمیمات مدیریتی و سیاست‌گزاری می‌تواند از اقتصاد و محیط زیست حمایت کند، برای رسیدن به اثرات گسترده‌ای که چین به دنبال آن است، بسیار مهم است. طبق نظر محققان، این مطالعه نشان می‌دهد که چگونه مناطق می‌توانند منابع طبیعی را برای حمایت از رشد اقتصادی بدون به خطر انداختن سلامت اکوسیستم یا رفاه بشری مورد استفاده قرار دهند.
چالش‌هایی که کشاورزان مزارع لاستیکی هاینان با اتکا به محصولات تک‌کشت با آنها روبرو میشوند در مقیاس جهانی افزایش یافته است، جایی که تک کشت‌هایی مانند سویا و روغن پالم، اکثریت بازار جهانی مواد غذایی را در اختیار دارند. ناامنی جهانی آب و هوا، آلودگی آب و انقراض انبوه گونه‌ها نتیجه آن هستند. نویسندگان این تحقیق تأکید می‌کنند که علم و روش‌ها برای کمک به پیشبرد یک حرکت از سیستم‌های تک‌کشت در سراسر جهان وجود دارد و انگیزه‌های اقتصادی در انتظار کسانی است که از آن استقبال می‌کنند.
دیلی گفت: ” لزومی ندارد که لزوماً یک تجارت وجود داشته باشد، شما می‌توانید ارزش بالایی داشته باشید، تولید با ارزش بالا که معاش کشاورزان را تامین کند و از عملکرد حیاتی اکو سیستم طبیعی نیز حمایت نماید.
[۱] استفاده از لاستیک فرآیندی است که در آن لاتکس از یک درخت کائوچو جمع‌آوری می‌شود.
منبع: ساینس دیلی
برگردان: زهرا سعیدی، کارشناس ارشد سیاست‌گزاری عمومی
انتشار مطلب، با ذکر نام سایت سیاست‌گزاری عمومی ایران، بلامانع است.
