| چکیده خبر سیاستی: محققان ۱۵ تصمیم سیاستی را با نتایجی همچون قوانین جدید حفظ ساحلی تا محافظت بهبود یافته از گونه‌ها در سراسر جهان مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند تا برای اولین بار یک بررسی کمٌی از چگونگی تاثیر دانش محیطی بر نگرش‌ها و تصمیم گیری‌های سیاست‌گزاران حفاظت از محیط زیست انجام داده باشند. طبق تحقیقاتی که در این زمینه صورت گرفت، موثرترین روش محققان محیطی که می‌تواند نفوذ سیاست‌های آنان، همچون، حمايت از حیات وحش تا آلودگی، را تقویت کند، مشورت گسترده با ذینفعان در طول فرآیند تحقیق است. همچنین طبق این تحقیقات، مشارکت‌ذی‌نفعان در پیش‌بینی اثرات سیاست‌های آینده، بهتر از اعتبار علمی ادراکی است. هنگامی که دانش پژوهان با گروه‌های تشکیل دهنده ملاقات می‌کنند – برای مثال مالکان فردی، سازمان حفاظت از محیط زیست و یا کسب و کارهای خصوصی – درک سیاست‌گزاران به عنوان نماینده دیدگاه‌های متعدد از دانش علمی بهبود می‌یابد. این شرایط، تصمیم سیاستگزاری را برای سیاست‌گزاران ارزشمندتر می‌سازد. تیم تحقیقاتی پیشنهاد می‌کند که موسسات تحقیقاتی، زمان و انگیزه بیشتری را جهت بهبود مشارکت پژوهشگران فراهم کنند و محققین را تشویق کنند تا درک بیشتری در مورد تصمیم‌گیری‌های سیاستگزاری در زمینه‌های مطالعاتی خود داشته باشند و برنامه‌های مربوط به مشارکت را در برنامه‌های تحقیقاتی مورد توجه قرار دهند. |
مطالعات نشان می‌دهد مشارکت ذینفعان در تأثیرگذاری سیاست‌ها، کلیدی است.
محققان ۱۵ تصمیم سیاستی را با نتایجی همچون قوانین جدید حفظ ساحلی تا محافظت بهبود یافته از گونه‌ها در سراسر جهان مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند تا برای اولین بار یک بررسی کمٌی از چگونگی تاثیر دانش محیطی بر نگرش‌ها و تصمیم گیری‌های سیاست‌گزاران حفاظت از محیط زیست انجام داده باشند.
چرا برخی تحقیقات منجر به تغییر در سیاستگزاری عمومی می‌شود، در حالیکه سایر مطالعات همان کیفیت را ندارند؟
این سوال مهم که چگونه علم، سیاستگزاری را تحت تاثیر قرار می‌دهد، موضوع محوری تحقیق پروفسور تیلور ریکتس و استفن پوسنر درموسسه یو وی ام[۱] دانشگاه ورمونت بود.
با توجه به یافته‌های این محققان، موثرترین روش محققان محیطی که می‌تواند نفوذ سیاست‌های آنان، همچون، حمايت از حیات وحش تا آلودگی، را تقویت کند، مشورت گسترده با ذینفعان در طول فرآیند تحقیق است.
در سخنرانی نشست سالانه انجمن پیشرفت علم، تحت عنوان «سودمندی علوم خدمات اکوسیستم در تصمیم‌گیری»، که در ۱۸ فوریه، برگزار شد، تیم دانشمندان و کارشناسان سیاست، مطالعات خود در سال ۲۰۱۶ را در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم، جمع آوری و خلاصه نمودند.
ریکتس، مدیر موسسه یو وی ام گاند و استاد گاند در دانشکده محیط زیست و منابع طبیعی روبنشتاین می‌گوید، مطالعه به طرز شگفت‌انگیزی، نشان می‌دهد که مشارکت ذینفعان در پیش‌بینی اثرات سیاست‌های آینده، بهتر از اعتبار علمی ادراکی است.
این مطالعه اولین تجزیه و تحلیل کمی از چگونگی تاثیر دانش زیست محیطی بر نگرش‌ها و تصمیم گیری‌های سیاست‌گزاران حفاظت است. محققان یو وی ام، صندوق جهانی حیات وحش و پروژه سرمایه طبیعی، ۱۵ تصمیم سیاسی را در سرتاسر جهان، با نتایجی از قوانین حفاظت ساحلی جدید تا حفاظت از گونه‌های گونه، تحلیل کردند.
سبک آکادمیک: با یک دست کف زدن
استیون پوسنر، محقق گاند و معاون برنامه‌ریزی سیاست کمپس، تحقیقات مرتبط با سیاستگزاری را که بدون اطلاع رسانی انجام می‌شود، تحت عنوان “صدای کف زدن با یک دست” توصیف می‌کند. ریکتس می‌گوید ممکن است محققان بهترین نگرش‌های سیاسی و تحقیقاتی مهم را داشته باشند، اما نتایج ما نشان می‌دهد که بعید به نظر می‌رسد تصمیم گیرندگان بدون دخالت معنی دار آنها و ذینفعان مختلف عمل کرده باشند. تحقیقات نشان می‌دهد هنگامی که دانش پژوهان با گروه‌های تشکیل دهنده ملاقات می‌کنند – برای مثال مالکان فردی، سازمان حفاظت از محیط زیست و یا کسب و کارهای خصوصی – درک سیاست‌گزاران به عنوان نماینده دیدگاه‌های متعدد از دانش علمی بهبود می‌یابد. ریکتس می‌افزاید: “این شرایط، تصمیم سیاستگزاری را برای سیاست‌گزاران ارزشمندتر می‌سازد.»
راه های بهبود مشاوره
تیم تحقیقاتی پیشنهاد می‌کند که موسسات تحقیقاتی، زمان و انگیزه بیشتری را جهت بهبود مشارکت پژوهشگران فراهم کنند و محققین را تشویق کنند تا درک بیشتری در مورد تصمیم‌گیری‌های سیاستگزاری در زمینه‌های مطالعاتی خود داشته باشند و برنامه‌های مربوط به مشارکت را در برنامه‌های تحقیقاتی مورد توجه قرار دهند.
پزنر می‌گوید: “امیدواریم این یافته‌ها برای کسانی که در زمینه مسائل مرتبط با سیاستگزاری فعالیت می‌کنند، یادآور ارزش همکاری مستقیم با سیاست‌گزاران و ذینفعان باشد. همانطور که ما به واقعیت جدید سیاسی یعنی دولت ترامپ وارد می‌شویم این موضوع بسیار مهم خواهد بود و از اهمیت بیشتری برخوردار می‌شود.
منبع: ساینس دیلی
برگردان: زهرا سعیدی، کارشناس ارشد سیاستگزاری عمومی
بازنشر این مطلب، تنها با ذکر منبع “سیاستگزاری عمومی ایران” بلامانع است.
[۱]UVM
