سیاستگزاری سلامت: کاهش خشونت با ممنوعیت استعمال سیگار در بیمارستان روانپزشکی ارتباط دارد. تحقیقات جدید نشان می‌دهد پس از معرفی سیاست ممنوعیت استعمال سیگار در موسسه خدمات بهداشتی ملی در جنوب لندن و مادسلی انگلستان، آسیب‌های فیزیکی، در بین بیماران و نیز کارکنان، به میزان ۳۹ درصد کاهش یافته است.
این مطالعه پیامدهای مهمی برای معرفی سیاستگزاری‌های ممنوعیت استعمال سیگار نه فقط در بیمارستان‌های روانپزشکی بلکه در سایر نهادها و موسسات مانند زندان‌ها نیزدارد.
تحقیقات جدید نشان می‌دهد پس از معرفی سیاست ممنوعیت استعمال سیگار در موسسه خدمات بهداشتی ملی در مادسلی انگلستان، آسیب‌های فیزیکی در بین بیماران و نیز کارکنان به میزان ۳۹ درصد کاهش یافته است.
سیگار کشیدن در بیمارستان‌های روانپزشکی به مدت طولانی یک هنجار فرهنگی بوده و به نظر میرسد یکی از دلایل اصلی که افراد مبتلا به مشکلات روانی ۱۵-۲۰ سال قبل از جمعیت عمومی می میرند این موضوع باشد. علیرغم این، سیاست‌ها و سیاستگزاری‌های مرتبط با ممنوعیت استعمال سیگار، پیش از این به واسطه نگرانی‌ها به خصوص از جانب کارکنان بیمارستان منع شده بود. کارکنان بر این باور بودند که اعمال سیاست ممنوعیت سیگار باعث افزایش خشونت فیزیکی خواهد شد.
در سال ۲۰۱۳، موسسه ملی مراقبت‌های بهداشتی و تربیتی، توصیه‌هایی را برای معرفی سیاست‌های ممنوعیت سیگار در خدمات حمایتی، بهداشت روان، و همچنین کمک درمانی برای بیماران -چه کسانی که درصدد ترک سیگار بودند و چه آنهایی که نمی‌خواستند- برای مدیریت آثار ترک خود، پیشنهاد داد.
طبق بخشی از سیاست موسسه خدمات بهداشتی ملی در جنوب لندن و مادسلی انگلستان، سیگار کشیدن در ساختمان‌ها و محوطه چهار بیمارستان جنوب لندن ممنوع شد. البته سیگاری‌ها در درمان سیگار کشیدن در طول ترک، با جایگزین‌های نیکوتین نیز مواجه شده و پیشنهاداتی به آنها داده شد. مثلا اینکه بیماران مجاز به استفاده از سیگار الکترونیکی بودند.
محققان کالج لانگ کینگ، موسسه خدمات بهداشتی ملی در جنوب لندن و مادسلی انگلستان و دانشگاه ناتینگهام و دانشگاه یورک، گزارشات مربوط به حملات فیزیکی ۳۰ ماه قبل و ۱۲ ماه پس از معرفی سیاست‌های ممنوعیت را بررسی کردند.
در طول این دوره تحقیق، ۴۵۵۰ مورد جراحت فیزیکی وجود داشت، که ۲۹۱۶ نفر از سمت کارکنان و ۱۶۳۴ از سوی بیماران بود. محققان دریافتند که تعداد تلفات فیزیکی در هر ماه پس از معرفی این سیاست، ۳۹ درصد کاهش یافته است. نتایج این تحقیق پس از تخمین روندهای عمومی و فصلی و تعدادی از عواملی که می‌توانست بر میزان خشونت تأثیر بگذارد ارائه شده بود. به عنوان مثال تعداد بیماران در بخش‌های بیمارستان در هر ماه (که همگی نیز مرد بودند)، از سن جوانتر و تحت قانون سلامت روانی نگهداری می‌شدند.
دکتر دبی رابسون، محقق و کارشناس ارشد در زمینه مواد مخدر در کالج کینگ لندن، می‌گوید: “امیدوارم یافته‌های ما کارکنان را خاطر جمع کند که معرفی سیاست ممنوعیت سیگار، خشونت‌های فیزیکی را افزایش نمی‌دهد، چنانکه اغلب این موضوع آنها را نگران می‌کرد. ما معتقدیم که احتمالات زیادی وجود دارد که چرا با اعمال این سیاست میزان خشونت‌ها کاهش می‌یابد. از لحاظ تاریخی، سیگار به عنوان یک ابزار جهت مدیریت رفتار بیمار مورد استفاده قرار گرفته و بیماران اغلب همسالان خود را مجبور به انتقال و توزیع سیگار می‌کنند. برای حمایت از معرفی سیاست ممنوعیت سیگار، موسسه خدمات بهداشتی ملی در جنوب لندن و مادسلی انگلستان، در مسیرهای درمانی جدید برای سیگاری‌ها و برنامه آموزش کارکنان، سرمایه گذاری کرد، که به تغییر فرهنگ در نحوه تعامل کارکنان و بیماران کمک کرده است.”
مری یاتس، مشاور پرستار و راهنمای سیاست ممنوعیت سیگار، در لندن جنوبی و موسسه ملی سلامت مادسلی می‌افزاید: “ترک اعتیاد به دخانیات اغلب موجب بی‌تحرکی، تحریک پذیری و… می شود و کارکنان بیمارستان، اغلب این موارد را به عنوان نشانه‌ای از بدتر شدن سلامت روان اشتباه می‌گیرند. سیگار کشیدن در طول دوره ترک سیگار فقط به تقویت این تفسیر غلط منجر می‌شود، زیرا بیماران به نظر میرسد آرامتر بوده و کمتر، تحریک‌پذیر باشند زیرا سطح نیکوتین بالا می‌رود. این تفاسیر نادرست به عنوان بهانه ی مبنی بر اینکه سیگار کشیدن برای حفظ سلامتی و جلوگیری از آشفتگی ضروری است، استفاده می‌شود.
این مطالعه با همکاری موسسه ملی تحقیقات بهداشتی، برای پیشبرد تحقیقات و مراقبت‌های بهداشتی کاربردی لندن جنوبی انجام شده است، جایی که یک تیم از محققان در حال بررسی راه‌های کمک به افراد مبتلا به بیمار های شدید روانی برای بهبود سلامت جسمی خود است. این مطالعه پیامدهای مهمی برای سیاست‌ها و سیاستگزاری‌های ممنوعیت استعمال سیگار، نه تنها در بیمارستان‌های روانپزشکی بلکه در سایر موسسات مانند زندان‌ها نیز دارد.
برگردان: زهرا سعیدی، کارشناس ارشد سیاستگزاری عمومی
