بهبود سلامت روان کودکان، با برنامه‌های یادگیری اجتماعی و عاطفی

تحقیقات صورت گرفته نشان می‌دهد برنامه‌های یادگیری اجتماعی و عاطفی برای جوانان نه تنها بلافاصله سلامت روان، مهارت‌های اجتماعی و نتایج یادگیری را بهبود می‌بخشد، بلکه سال‌های بعد از آن نیز به کودکان کمک می‌کند.

طبق تحقیقات جدید دانشگاه بریتیش کلمبیا، دانشگاه ایلینوی در دانشگاه شیکاگو و لویولا، برنامه‌های یادگیری اجتماعی و عاطفی برای جوانان نه تنها بلافاصله سلامت روان، مهارت‌های اجتماعی و نتایج یادگیری را بهبود می‌بخشد، بلکه سال‌های بعد از آن نیز به کودکان کمک کرده و برای آنان سودمند است.

اوا اوبرل، استادیار برنامه مشارکت یادگیری اولیه انسانی دانشگاه بریتیش کلمبیا، در مدرسه جمعیت و بهداشت عمومی، می‌گوید:”برنامه‌های یادگیری اجتماعی و احساسی، مستلزم کسب مهارت‌هایی است که کودکان برای موفقیت و رشد خود در زندگی به آنها نیاز دارند. از آنجا که می‌دانیم این برنامه‌ها دارای تاثیرات مثبت فوری هستند، بنابراین با این مطالعه درصد بررسی این مسائل هستیم:

آیا مهارت‌ها به دانش‌آموزان در طول زمان منتقل می‌شود

برنامه‌های یادگیری اجتماعی و احساسی به عنوان یک سرمایه‌گذاری ارزشمند زمانی است

  و بررسی منابع مالی در مدارس

یادگیری اجتماعی-عاطفی کودکان به در شناخت و درک احساسات خود، احساس همدلی، تصمیم گیری و ایجاد و حفظ روابط کمک می‌کند. تحقیقات پیشین نشان داده است که ترکیب این برنامه‌ها در کلاس درس، نتایج یادگیری را بهبود می‌بخشد و اضطراب و مشکلات رفتاری در میان دانش آموزان را کاهش می‌دهد.

 بعضی از مدارس، برنامه‌های یادگیری اجتماعی , عاطفی مانند (میندآپ[۱]  و یا ریشه های همدلی[۲]) را در کلاس‌های درس ترکیب کرده‌اند، در حالی که سیستم‌های دیگر مانند برنامه درسی نیو بی سی[۳]، آن را به طور سیستماتیک در نظر گرفته و شامل می‌شود.

این مطالعه جدید از ۸۲ برنامه مختلف شامل بیش از ۹۷،۰۰۰ دانش آموز از مهد کودک تا مدرسه راهنمایی در ایالات متحده آمریکا، اروپا و انگلستان انجام شد که در آن نتایج حداقل شش ماه پس از اتمام برنامه‌ها مورد ارزیابی قرار گرفت. محققان دریافتند که یادگیری عاطفی اجتماعی تاثیر مثبتی در کلاس دارد، اما همچنین با پیامدها و نتایج مثبت بلندمدت نیز مرتبط است.

دانش‌آموزانی که در برنامه‌ها شرکت داشتند و از کالج فارغ التحصیل شدند ۱۱ درصد بیشتر از همسالانشان بودند.

 نرخ فارغ التحصیلی دبیرستان آنها شش درصد بالاتر بود. مسائل مربوط به استفاده از مواد مخدر و مشکلات رفتاری برای شرکت‌کنندگان برنامه شش درصد پایینتر، میزان دستگیری ۱۹ درصد پایین تر و تشخیص اختلالات روانی ۱۳.۵ درصد کمتر است.

اوبرل و همکارانش همچنین دریافتند که همه کودکان از این برنامه‌ها، فارغ از مسائل نژادی، زمینه‌های اجتماعی، اقتصادی و یا محل تحصیل بهره‌مند شدند.

اوبرل می‌گوید: “آموزش یادگیری اجتماعی-عاطفی در مدارس، راهی است برای حمایت از کودکان فردی در مسیر موفقیت آنها، و همچنین راهی برای پیشبرد نتایج بهتر سلامت عمومی در بعد زندگی. با این حال، این مهارت‌ها باید در طول زمان تقویت شود و ما می‌خواهیم مدارس را در درون یادگیری سیستماتیک اجتماعی و احساسی ببینیم، تا برنامه‌های آموزشی که برای یک بار انجام می‌شوند.”

اوبرل و همکارانش می‌گویند مدارس مکان ایده‌آل برای اجرای این مداخلات هستند؛ چرا که آنها تقریبا تمام کودکان را شامل می‌شوند، از جمله افرادی که در معرض خطر قرار دارند.

اوبرل اظهار داشته است: “به خصوص در دوران مدرسه متوسطه و در اوایل نوجوانی، جوانان از خانواده‌های خود و به سمت تأثیرات در گروه های همسالان و معلمانشان دور می‌شوند. “کودکان هر سال ۹۲۳ ساعت در کلاس درس می‌گذرانند، آنچه در مدارس اتفاق می‌افتد، در پیشرفت کودک بسیار تاثیر گذار است”.

منبع: ساینس دیلی

برگردان: زهرا سعیدی، کارشناس ارشد سیاست‌گزاری عمومی

 بازنشر این مطلب، تنها با ذکر منبع “سیاست‌گزاری عمومی ایران” بلامانع است.

[۱] MindUp

[۲] Roots of Empathy

[۳] New B.C.